ภาษาบาลีสำหรับผู้เริ่มต้น/รายการคำศัพท์
รายการคำกริยา
แก้ไข| คำศัพท์ | ความหมาย | บทที่ | |
|---|---|---|---|
| อักษรไทย | อักษรละติน | ||
| อากฑฺฒติ | ākaḍḍhati | ลาก | 5 |
| อาคจฺฉติ | āgacchati | มา | 1 |
| อาททาติ | ādadāti | เอามา | 5 |
| อาหรติ | āharati | นำมา | 2 |
| อาหิณฺฑติ | āhiṇḍati | ท่องไป, เร่ร่อน | 7 |
| อารุหติ | āruhati | ขึ้น, ปีนขึ้น | 2 |
| อิจฺฉติ | icchati | ปรารถนา, ต้องการ | 4 |
| อุตฺตรติ | uttarati | ขึ้น (จากน้ำ) | 7 |
| อุปฺปตติ | uppatati | บิน; กระโดดขึ้น | 7 |
| โอตรติ | otarati | ลง | 4 |
| โอรุหติ | oruhati | ลง | 2 |
| กสติ | kasati | ไถนา | 1 |
| กีฬติ | kīḷati | เล่น | 5 |
| ขณติ | khaṇati | ขุด | 2 |
| ขาทติ | khādati | กิน | 4 |
| คจฺฉติ | gacchati | ไป | 1 |
| จรติ | carati | เดิน | 7 |
| ฉินฺทติ | chindati | ตัด | 1 |
| ชีวติ | jīvati | อยู่, มีชีวิต | 7 |
| ฑสติ | ḍasati | กัด | 4 |
| ตรติ | tarati | ข้าม (น้ำ) | 7 |
| ติฏฺฐติ | tiṭṭhati | ยืน | 7 |
| ททาติ | dadāti | ให้ | 5 |
| ธาวติ | dhāvati | วิ่ง | 1 |
| โธวติ | dhovati | ซัก, ล้าง | 4 |
| นหายติ | nahāyati | อาบน้ำ | 5 |
| นิกฺขมติ | nikkhamati | ออก, ออกเดินทาง | 4 |
| นิสีทติ | nisīdati | นั่ง | 7 |
| ปกฺโกสติ | pakkosati | เรียก | 4 |
| ปจติ | pacati | ทำอาหาร, หุง (ข้าว) | 1 |
| ปชหติ | pajahati | ยกเลิก, ละทิ้ง | 5 |
| ปตติ | patati | ตก | 4 |
| ปหรติ | paharati | ทุบ, ตี, ทำร้าย, โจมตี | 2 |
| ปสีทติ | pasīdati | ยินดี | 7 |
| ปสฺสติ | passati | เห็น, มอง, ดู | 1 |
| ปวิสติ | pavisati | เข้าไป | 5 |
| ปุจฺฉติ | pucchati | ถาม, ปุจฉา | 4 |
| ภาสติ | bhāsati | พูด | 1 |
| ภุญฺชติ | bhuñjati | กิน | 1 |
| หนติ | hanati | ฆ่า | 4 |
| หรติ | harati | ถือ, นำไป, หยิบไป, พาไป | 2 |
| หสติ | hasati | หัวเราะ | 5 |
| ยาจติ | yācati | ขอ | 2 |
| โรทติ | rodati | ร้องไห้ | 5 |
| รกฺขติ | rakkhati | ปกป้อง | 2 |
| ลภติ | labhati | ได้รับ, ได้ (ลาภ) | 5 |
| สนฺนิปตติ | sannipatati | ประชุม | 7 |
| สยติ | sayati | นอน | 1 |
| วนฺทติ | vandati | บูชา, ไหว้, กราบ, ทำความเคารพ | 2 |
| วสติ | vasati | อยู่, มีชีวิต | 7 |
| วิชฺฌติ | vijjhati | ยิง | 2 |
| วิหรติ | viharati | อยู่อาศัย | 7 |
รายการคำที่นอกเหนือจากคำกริยา
แก้ไข- ช = เพศชาย
- ญ = เพศหญิง
- ก = เพศกลาง
| คำศัพท์ | ความหมาย | บทที่ | |
|---|---|---|---|
| อักษรไทย | อักษรละติน | ||
| อช | aja | ช. แพะ | 5 |
| อมจฺจ | amacca | ช. อำมาตย์ | 4 |
| อสปฺปุริส | asappurisa | ช. คนชั่ว | 7 |
| อสฺส | assa | ช. ม้า | 3 |
| อากาส | ākāsa | ช. ท้องฟ้า | 7 |
| อาจริย | ācariya | ช. อาจารย์ | 5 |
| อาโลก | āloka | ช. แสง | 7 |
| อาวาฏ | āvāṭa | ช. หลุม, บ่อ | 2 |
| อุปาสก | upāsaka | ช. อุบาสก | 4 |
| โอทน | odana | ช. ข้าวสวย | 2 |
| กกจ | kakaca | ช. เลื่อย | 3 |
| กสฺสก | kassaka | ช. ชาวนา | 1 |
| กาก | kāka | ช. นกกา | 7 |
| กาย | kāya | ช. ร่างกาย; ตัว | 7 |
| กุกฺกุร | kukkura | ช. หมา | 2 |
| กุทฺทาล | kuddāla | ช. จอบ | 5 |
| กุมาร | kumāra | ช. เด็กชาย | 1 |
| ขคฺค | khagga | ช. ดาบ, ขรรค์ | 3 |
| คาม | gāma | ช. หมู่บ้าน | 2 |
| โคณ | goṇa | ช. วัวตัวผู้ | 7 |
| จนฺท | canda | ช. ดวงจันทร์ | 2 |
| โจร | cora | ช. โจร | 3 |
| ตาปส | tāpasa | ช. ฤๅษี, ดาบส | 5 |
| ทารก | dāraka | ช. เด็ก, ทารก | 4 |
| ทีป | dīpa | ช. เกาะ; ตะเกียง, ดวงไฟ | 3 |
| ทูต | dūta | ช. คนนำข่าว, ทูต | 7 |
| เทว | deva | ช. เทพ, เทวดา | 7 |
| ธีวร | dhīvara | ช. ชาวประมง | 4 |
| นร | nara | ช. คน; ผู้ชาย | 1 |
| นาวิก | nāvika | ช. นักเดินเรือ | 7 |
| นิวาส | nivāsa | ช. บ้าน | 7 |
| ปญฺห | pañha | ช. คำถาม, ปัญหา | 4 |
| ปณฺฑิต | paṇḍita | ช. ผู้รู้, ผู้มีปัญญา, บัณฑิต | 3 |
| ปาท | pāda | ช. เท้า, บาท | 3 |
| ปาสาณ | pāsāṇa | ช. หิน, ก้อนหิน | 3 |
| ปาสาท | pāsāda | ช. วัง, ปราสาท | 4 |
| ปิฏก | piṭaka | ช. ตะกร้า | 4 |
| ปุตฺต | putta | ช. ลูกชาย, บุตร | 1 |
| ปุริส | purisa | ช. ผู้ชาย | 1 |
| ตถาคต | Tathāgata | ช. พระพุทธเจ้า | 1 |
| ธมฺม | dhamma | ช. ธรรม, คำสอน; ความจริง | 2 |
| ปตฺต | patta | ช. ถ้วย, ชาม, บาตร | 2 |
| ปพฺพต | pabbata | ช. ภูเขา, บรรพต | 2 |
| พุทฺธ | Buddha | ช. พระพุทธเจ้า | 1 |
| พฺราหฺมณ | brāhmaṇa | ช. พราหมณ์ | 1 |
| ภตฺต | bhatta | ช. ข้าว | 2 |
| ภูปาล | bhūpāla | ช. พระราชา, กษัตริย์ | 1 |
| มกฺขฎ | makkhaṭa | ช. ลิง | 5 |
| มคฺค | magga | ช. ทาง, ถนน | 3 |
| มจฺฉ | maccha | ช. ปลา, มัจฉา | 4 |
| มญฺจ | mañca | ช. เตียงนอน | 5 |
| มนุสฺส | manussa | ช. มนุษย์ | 1 |
| มาตุล | mātula | ช. ลุง | 1 |
| มิค | miga | ช. กวาง | 3 |
| มิตฺต | mitta | ช. เพื่อน, มิตร | 1 |
| หตฺถ | hattha | ช. มือ, หัตถ์ | 3 |
| ยาจก | yācaka | ช. ขอทาน, ยาจก | 2 |
| รชก | rajaka | ช. คนซักผ้า | 4 |
| รถ | ratha | ช. รถ, ยานพาหนะ, รถม้า | 3 |
| รุกฺข | rukkha | ช. ต้นไม้ | 2 |
| ลาภ | lābha | ช. ลาภ, ผลประโยชน์ | 5 |
| ลุทฺทก | luddaka | ช. นายพราน | 5 |
| โลก | loka | ช. โลก | 7 |
| สกฏ | sakaṭa | ช. เกวียน | 3 |
| สกุณ | sakuṇa | ช. นก | 7 |
| สคฺค | sagga | ช. สวรรค์ | 3 |
| สปฺป | sappa | ช. งู | 4 |
| สปฺปุริส | sappurisa | ช. คนดี | 7 |
| สมณ | samaṇa | ช. ภิกษุ, สมณะ | 3 |
| สมุทฺท | samudda | ช. ทะเล; มหาสมุทร | 7 |
| สหาย | sahāya | ช. เพื่อน, สหาย | 1 |
| สหายก | sahāyaka | ช. เพื่อน | 1 |
| สร | sara | ช. ศร (อาวุธชนิดหนึ่ง) | 3 |
| สาฏก | sāṭaka | ช. เสื้อผ้า | 4 |
| สาวก | sāvaka | ช. ศิษย์, สาวก | 3 |
| สิคาล | sigāla | ช. แจ็กคัล (หมาจิ้งจอกทอง) | 2 |
| สีห | sīha | ช. สิงห์, สิงโต | 5 |
| สุก | suka | ช. นกแก้ว | 4 |
| สุคต | Sugata | ช. พระพุทธเจ้า | 1 |
| สุนข | sunakha | ช. หมา, สุนัข | 2 |
| สุร | sura | ช. เทพ, เทวดา | 7 |
| สุริย | suriya | ช. ดวงอาทิตย์, สุริยะ | 2 |
| สุว | suva | ช. นกแก้ว | 4 |
| สูกร | sūkara | ช. หมู, สุกร | 4 |
| โสณ | soṇa | ช. หมา | 2 |
| โสปาน | sopāna | ช. บันได | 4 |
| วราห | varāha | ช. หมู, สุกร | 4 |
| วาณิช | vāṇija | ช. พ่อค้า | 1 |
| วานร | vānara | ช. ลิง, วานร | 5 |
| วิหาร | vihāra | ช. วิหาร, โบสถ์ | 2 |
| เวชฺช | vejja | ช. หมอ | 5 |
สารบัญ
แก้ไข- บทนำ - การอ่านออกเสียง
- บทที่ 1 - การผันคำนามเพศชายที่ลงท้ายด้วยเสียง อะ ที่ทำหน้าที่เป็นผู้ทำ รูปเอกพจน์และพหูพจน์, การผันกริยากาลปัจจุบันสำหรับประธานบุรุษที่ 3 เอกพจน์และพหูพจน์
- บทที่ 2 - การผันคำนามเพศชายที่ลงท้ายด้วยเสียง อะ ที่ทำหน้าที่เป็นกรรมตรง รูปเอกพจน์และพหูพจน์
- บทที่ 3 - การผันคำนามเพศชายที่ลงท้ายด้วยเสียง อะ ที่ทำหน้าที่เป็นเครื่องทำ รูปเอกพจน์และพหูพจน์
- บทที่ 4 - การผันคำนามเพศชายที่ลงท้ายด้วยเสียง อะ ที่ทำหน้าที่เป็นต้นกำเนิด รูปเอกพจน์และพหูพจน์
- บทที่ 5 - การผันคำนามเพศชายที่ลงท้ายด้วยเสียง อะ ที่ทำหน้าที่เป็นกรรมรอง รูปเอกพจน์และพหูพจน์
- บทที่ 6 - การผันคำนามเพศชายที่ลงท้ายด้วยเสียง อะ ที่ทำหน้าที่เป็นเจ้าของ รูปเอกพจน์และพหูพจน์
- บทที่ 7 - การผันคำนามเพศชายที่ลงท้ายด้วยเสียง อะ ที่ทำหน้าที่เป็นสถานที่ รูปเอกพจน์และพหูพจน์
- บทที่ 8 - การผันคำนามเพศชายที่ลงท้ายด้วยเสียง อะ ที่ทำหน้าที่เป็นคำร้องเรียก รูปเอกพจน์และพหูพจน์, การผันคำนามเพศกลางที่ลงท้ายด้วยเสียง อะ
- บทที่ 9 - การสร้างคำนามจากกริยา
- บทที่ 10 - การผันคำกริยาเพื่อไม่ให้ระบุกาล
- บทที่ 11 - การผันคำกริยาเพื่อบอกเหตุการณ์ที่กำลังเกิดขึ้น ณ ปัจจุบัน, การผันคำนามเพศชายและเพศกลาง
- บทที่ 12 - การผันคำกริยาในกาลปัจจุบัน และบอกความเป็นผู้กระทำ
- บทที่ 13 - การผันคำกริยาในกาลปัจจุบัน และบอกความเป็นผู้กระทำ (ภาคต่อ)
- บทที่ 14 - การผันคำกริยาเพื่อบอกกาลอนาคต
- บทที่ 15 - การผันคำกริยาเพื่อบอกความเป็นไปได้และคำแนะนำ
- บทที่ 16 - การผันคำกริยาเพื่อบอกคำสั่ง
- บทที่ 17 - การผันคำกริยาเพื่อบอกกาลอดีต
- บทที่ 18 - การผันคำนามเพศหญิงที่ลงท้ายด้วยเสียง อา
- บทที่ 19 - การผันคำกริยาเพื่อบอกเหตุการณ์ที่เพิ่งเกิดขึ้น
- บทที่ 20 - การผันคำนามเพศหญิงที่ลงท้ายด้วยเสียง อิ และ อี
- บทที่ 21 - การผันคำกริยาเพื่อบอกเหตุการณ์ที่กำลังเกิดขึ้น ณ ปัจจุบัน (ภาคต่อ), การผันคำนามเพศหญิง
- บทที่ 22 - การผันคำกริยาเพื่อบอกความเป็นผู้ถูกกระทำในกาลอนาคต
- บทที่ 23 - การผันคำกริยาเพื่อบอกการไหว้วานหรือการบังคับ
- บทที่ 24 - การผันคำนามเพศหญิงที่ลงท้ายด้วยเสียง อุ
- บทที่ 25 - การผันคำนามเพศชายที่ลงท้ายด้วยเสียง อิ
- บทที่ 26 - การผันคำนามเพศชายที่ลงท้ายด้วยเสียง อี
- บทที่ 27 - การผันคำนามเพศชายที่ลงท้ายด้วยเสียง อุ และ อู
- บทที่ 28 - การผันคำนามของผู้กระทำกริยา และคำนามที่บ่งบอกความสัมพันธ์ทางเครือญาติ
- บทที่ 29 - การผันคำนามเพศกลางที่ลงท้ายด้วยเสียง อิ และ อุ
- บทที่ 30 - การผันคำคุณศัพท์ที่ลงท้ายด้วย -วนฺตุ และ -มนฺตุ
- บทที่ 31 - การผันคำสรรพนามบอกบุรุษ
- บทที่ 32 - การผันคำสรรพนามบอกบุรุษ สรรพนามบอกความสัมพันธ์ สรรพนามบอกระยะ และสรรพนามบอกคำถาม
- ภาคผนวก - รายการคำกริยาในภาษาบาลี, รายการคำที่นอกเหนือจากคำกริยาในภาษาบาลี