ภาษาอังกฤษ/ไวยากรณ์/หน้าที่ของคำ/Verbals

Verbals หมายถึง คำที่แสดงการกระทำแบบทั่วไป โดยไม่จำกัดการกระทำว่าเกิดในเวลาใดเวลาหนึ่ง หรือว่าเป็นของประธานใด

Verbals อาจเป็น participles, infinitives, หรือ gerunds

Participles

Participles เป็น adjectival verbals (คุณศัพท์) คือ เป็นคำขยายคำนามโดยแสดงการกระทำที่เชื่อมโยงกับนามนั้น หรือแสดงการกระทำ และขยายนามโดยตรง ทำหน้าที่เสมือนคำคุณศัพท์

ตัวอย่างเช่น

Another name glided into her petition—it was that of the wounded Christian, whom fate had placed in the hands of bloodthirsty men, his avowed enemies.—Scott.

จากประโยคตัวอย่าง wounded และ avowed เป็น participles ซึ่งใช้ในหน้าที่คุณศัพท์เหมือนกับ bloodthirsty

Participles อาจเป็น active หรือ passive, incomplete (หรือ imperfect), complete (perfect หรือ past), และ perfect definite

Participles ด้วยตัวมันเองไม่มี tense แต่จะเปลี่ยนแปลงตามคำกริยาที่ไปร่วม ตัวอย่างเช่น

He walked conscientiously through the services of the day, fulfilling every section the minutest, etc.—De Quincey.

ประโยคข้างต้น fulfilling อยู่ใน past tense ตามกริยาของประโยค (walked)

Infinitives

Infinitives ใช้แสดงการกระทำที่ไม่เชื่อมโยงกับประธาน

Infinitives มี to นำหน้าด้วย (เช่น to be, to choose) แต่ยกเว้นในกรณีต่อไปนี้ ("infinitive without to")

1. หลังกริยาช่วย shall, will (ร่วมกับ should และ would)
2. หลังกริยา may (might), can (could), must; รวมทั้ง let, make, do (กรณีใช้เน้นการกระทำ เช่น I do go), see, bid (คำสั่ง), feel, hear, watch, please; บางครั้งรวม need (เช่น "He need not go") และ dare (หมายถึงท้าทาย)
3. หลังกริยา had ในการใช้เชิงสำนวน (เช่น had better, had rather ฯลฯ) เช่น "You had better go." (คุณควรไปได้แล้ว), "He had rather walk than ride." (เขาน่าจะวิ่งแทนขี่ม้า)
4. ในประโยคอุทาน เช่นในตัวอย่าง

   "He find pleasure in doing good!" cried Sir William.—Goldsmith.

Shall และ will ไม่ถือเป็นกริยาโดด ๆ แต่เป็นกริยาร่วมกับ infinitive โดยเป็น tense ของประโยคด้วย เช่น "will choose", "I shall have chosen."

นอกจากนี้ do ยังอาจถือเป็นกริยาช่วยในประโยคคำถาม ประโยคปฏิเสธ และประโยคนเน้นในปัจจุบันและอดีต เช่นเดียวกับ imperative เช่น

Do not entertain so weak an imagination—Burke.

บางที infinitives มีความหมายเป็น passive แม้ตัวมันอยู่ในรูป active ตัวอย่างเช่น

But there was nothing to do.—Howells.

(= to be done)

Gerunds

Gerund มีรูปเหมือนกับ participles แต่ใช้เหมือนคำนาม; gerund อาจเรียกได้ว่าเป็น noun verbal ในทำนองเดียวกับที่ participles เรียกว่าเป็น adjectival verbal

Gerund แสดงการกระทำ และมีคุณลักษณะหลายประการของคำนาม อาจถือเป็นคำนาม อาจเป็นประธานของกริยา หรือวัตถุของกริยาหรือบุพบท อาจตามหลังคำนำหน้านาม และมักมีคำขยายด้วยประพันธนามหรือสรรพนาม

ทั้งนี้ ต่างจาก participle ตรงที่ใช้เป็นคำนามเสมอ ไม่ได้ใช้ขยายคำนาม และต่างจาก verbal noun ตรงที่มีคุณสมบัติกำหนดไวยากรณ์ของคำนาม และใช้แสดงการกระทำได้ (ส่วน verbal noun เป็นเพียงชื่อเรียก)

การใช้ gerund

1. เป็นประธานของประโยค เช่น "Certainly dueling is bad, and has been put down."
2. เป็นกรรมของประโยค เช่น "Nobody cares for planting the poor fungus."
3. การกำหนดไวยากรณ์ (governing) และถูกกำหนดไวยากรณ์ (governed) เช่น "He could not help holding out his hand in return."

อ้างอิง

• ข้อความบางส่วนในหน้านี้ นำมาจากตำรา An English Grammar by W. M. Baskervill and J. W. Sewell, 1895. ซึ่งเป็นสาธารณสมบัติ