ภาษาอังกฤษ/ไวยากรณ์
บทนี้ว่าด้วยไวยากรณ์ภาษาอังกฤษ (English grammar) ซึ่งว่าด้วยหน้าที่ของคำ (parts of speech) ประโยค และวากยสัมพันธ์ (syntax)
อารัมภบท
แก้ไขการศึกษาภาษาอย่างเหมาะสมเป็นสาขาวิชาแห่งปัญญาขั้นสูงสุด หากฉันยกเว้นการอภิปรายเกี่ยวกับกิตติคุณโดยเปรียบเทียบของนิกายโรมันคาทอลิกและโปรเตสแตนต์เสียแล้ว ไวยากรณ์ภาษาอังกฤษเป็นสาขาวิชาที่สำคัญที่สุดในวัยเด็กของฉัน—จอห์น ทินดอล[lower-alpha 1]
ไวยากรณ์ภาษาอังกฤษอาจสรุปได้ดังนี้
- เป็นการบอกกฎวิธีใช้คำ
- เป็นบันทึกการใช้คำที่ควรยึดถือปฏิบัติ
- ว่าด้วยแบบรูป (form) ของภาษา
- ภาษาอังกฤษพิจารณาจากสภาพและการใช้คำในประโยค
บางประโยคที่ยกตัวอย่างมาตัดมาจากวรรณคดีภาษาอังกฤษสมัยใหม่ "มาตรฐาน" หรือหลังศตวรรษที่ 18 เป็นต้นมา ภาษาอังกฤษในวรรณคดี (literary English) ถือเป็นรากฐานของไวยากรณ์ภาษาอังกฤษ
อาจมีคำและวลีจากภาษาอังกฤษพูดหรือภาษาปาก (spoken หรือ colloquial English) อันเป็นการสนทนาตามปกติที่ยังไม่มีการศึกษาในหมู่ปัญญาชน
วากยสัมพันธ์บางอย่างอาจเคยถูกต้องหรือเป็นมาตรฐานมาก่อน แต่ปัจจุบันเป็นไวยากรณ์เลวแล้ว ซึ่งเรียกว่าเป็นภาษาอังกฤษไร้รสนิยม (vulgar English) คือภาษาของผู้ไม่มีการศึกษาและคนเขลา[1]
สารบัญ
แก้ไข- หน้าที่ของคำ (Parts of Speech)
- คำนาม, คำนำหน้านาม, คำสรรพนาม, คำคุณศัพท์, คำกริยา, Verbals, คำวิเศษณ์, คำบุพบท สันธาน และอุทาน
- กาล (Tense)
- ประโยค (Sentence)
- ประโยคความเดียว, ประโยคความรวม, ประโยคความซ้อน
- เครื่องหมายวรรคตอน (Punctuation)
- วากยสัมพันธ์ (Syntax)
- อักขระวิธี (Orthography)
ประโยค
แก้ไขSentence ~ ประโยค หมายถึง คำหรือกลุ่มคำที่พูดหรือเขียนออกไปแล้วมีความสมบูรณ์ เนื้อความชัดเจน ฟังเข้าใจได้ แล้วประโยคจะต้องมีอะไรบ้างเพื่อที่จะสมบูรณ์ ดังนั้น จึงต้องกล่าวถึงส่วนประกอบของประโยค ซึ่งแยกได้ดังนี้
ภาคประธาน | + | ภาคแสดง | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
รูปแบบที่ 1 | ประธาน | + | กริยา | ||||
Birds | fly. | ||||||
นก | บิน | ||||||
รูปแบบที่ 2 | ประธาน | + | กริยา | + | กรรม | ||
The poor | need | food and clothes. | |||||
คนยากจน | ต้องการ | อาหารและเสื้อผ้า | |||||
รูปแบบที่ 3 | ประธาน | + | กริยา | + | กรรม | + | ส่วนเติมเต็ม |
I | saw | him | reading a book. | ||||
ฉัน | เห็น | เขา | กำลังอ่านหนังสืออยู่ |
ประโยคอาจมีเฉพาะแต่ภาคแสดงก็ได้ โดยละภาคประธานเอาไว้ในฐานที่เข้าใจ ส่วนมากใช้กับประโยคคำสั่ง เช่น (You) Sit down, please. ~ กรุณานั่งลงได้
เมื่อประโยคต้องประกอบด้วยประธานและกริยา แล้วอะไรที่จะมาเป็นประธานและกริยาได้ ซึ่งจะได้อธิบายในหัวข้อต่อไปนี้
ประธาน
แก้ไขคำที่จะมาเป็นประธาน (Subject) ในประโยคได้นั้น ได้แก่ คำ 7 จำพวก ได้แก่
- คำนามทุกชนิด
- คำสรรพนามทุกบุรุษ
- คำคุณศัพท์ที่นำมาใช้อย่างคำนาม
- กริยาสภาวะมาลา (Infinitive โครงสร้าง To + Verb) เช่น To walk, To give, To read
- กริยานาม (Gerund หรือ Verbal noun โครงสร้าง Verb 1 เติม ing) เช่น Walking, Drinking, Reading
- วลี (Phrase) ทุกชนิด
- ประโยค (Clause)
กริยา
แก้ไข- รายละเอียดเพิ่มเติมดูที่ คำกริยา
ส่วนของกริยาในประโยคนั้นจะแบ่งออกเป็น 2 ชนิด ได้แก่
- Transitive Verb ~ สกรรมกริยา คือ คำกริยาที่ต้องมีกรรมมารองรับ จึงทำให้เนื้อความของกริยานั้นสมบูรณ์ ชัดเจนขึ้น
- Intransitive Verb ~ อกรรมกริยา คือ คำกริยาที่มีเนื้อความสมบูรณ์อยู่แล้ว ทำให้ไม่ต้องมีกรรมมารับเหมือนสกรรมกริยา
กรรม
แก้ไขจากที่กล่าวมาแล้วว่า สกรรมกริยา เป็นคำกริยาที่ต้องมีกรรม (Object) มารองรับ พูดถึงกรรมแล้ว อะไรบ้างที่จะมาเป็นกรรมของสกรรมกริยาได้ คำที่จะมาเป็นกรรมได้นั้น ได้แก่ คำทั้ง 7 จำพวก เหมือนกันกับประธาน ได้แก่
- คำนามทุกชนิด
- คำสรรพนามทุกบุรุษ
- คำคุณศัพท์ที่ใช้อย่างคำนาม
- Infinitive (โครงสร้าง To + Verb)
- Gerund (โครงสร้าง Verb 1 เติม ing)
- วลี (Phrase) ทุกชนิด
- ประโยค (Clause)
ส่วนเติมเต็ม
แก้ไขสกรรมกริยาบางตัว เมื่อมีกรรมมารับแล้วแต่ก็ยังฟังดูเนื้อความยังไม่สมบูรณ์ จึงต้องมี Complement ~ ส่วนเติมเต็ม ซึ่งหมายถึง คำหรือกลุ่มคำหลังคำกริยา ที่ทำให้ประโยคมีความหมายสมบูรณ์ขึ้น เช่น
The people in this country made him king. ~ ประชาชนในประเทศนี้ตั้งให้เขาเป็นพระราชา
(King เป็นคำนาม ทำหน้าที่ขยาย him จึงเป็นส่วนเติมเต็ม)
คำที่จะมาเป็นส่วนเติมเต็มได้นั้น ได้แก่ คำคุณศัพท์, คำนาม, Participle, Infinitive
ต้นฉบับ
แก้ไข- ↑ The proper study of a language is an intellectual discipline of the highest order. If I except discussions on the comparative merits of Popery and Protestantism, English grammar was the most important discipline of my boyhood.—John Tyndall.
อ้างอิง
แก้ไข- ↑ An English Grammar by W. M. Baskervill and J. W. Sewell, 1895. ซึ่งเป็นสาธารณสมบัติ