ผลต่างระหว่างรุ่นของ "แม่แบบ:ภาษาบาลีสำหรับผู้เริ่มต้น/สารบัญ"

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
Ponpan (คุย | ส่วนร่วม)
ไม่มีความย่อการแก้ไข
Ponpan (คุย | ส่วนร่วม)
ไม่มีความย่อการแก้ไข
 
บรรทัดที่ 1:
: [[ภาษาบาลีสำหรับผู้เริ่มต้น/การอ่านออกเสียง|'''บทนำ''']] - การอ่านออกเสียง
: [[ภาษาบาลีสำหรับผู้เริ่มต้น/บทที่ 1|'''บทที่ 1''']] - การผันคำนามเพศชายที่ลงท้ายด้วยเสียง -aอะ ที่ทำหน้าที่เป็นผู้ทำ รูปเอกพจน์และพหูพจน์, การผันกริยากาลปัจจุบันสำหรับประธานบุรุษที่ 3 เอกพจน์และพหูพจน์
: [[ภาษาบาลีสำหรับผู้เริ่มต้น/บทที่ 2|'''บทที่ 2''']] - การผันคำนามเพศชายที่ลงท้ายด้วยเสียง -aอะ ที่ทำหน้าที่เป็นกรรมตรง รูปเอกพจน์และพหูพจน์
: [[ภาษาบาลีสำหรับผู้เริ่มต้น/บทที่ 3|'''บทที่ 3''']] - การผันคำนามเพศชายที่ลงท้ายด้วยเสียง -aอะ ที่ทำหน้าที่เป็นเครื่องทำ รูปเอกพจน์และพหูพจน์
: [[ภาษาบาลีสำหรับผู้เริ่มต้น/บทที่ 4|'''บทที่ 4''']] - การผันคำนามเพศชายที่ลงท้ายด้วยเสียง -aอะ ที่ทำหน้าที่เป็นต้นกำเนิด รูปเอกพจน์และพหูพจน์
: [[ภาษาบาลีสำหรับผู้เริ่มต้น/บทที่ 5|'''บทที่ 5''']] - การผันคำนามเพศชายที่ลงท้ายด้วยเสียง -aอะ ที่ทำหน้าที่เป็นกรรมรอง รูปเอกพจน์และพหูพจน์
: [[ภาษาบาลีสำหรับผู้เริ่มต้น/บทที่ 6|'''บทที่ 6''']] - การผันคำนามเพศชายที่ลงท้ายด้วยเสียง -aอะ ที่ทำหน้าที่เป็นเจ้าของ รูปเอกพจน์และพหูพจน์
: [[ภาษาบาลีสำหรับผู้เริ่มต้น/บทที่ 7|'''บทที่ 7''']] - การผันคำนามเพศชายที่ลงท้ายด้วยเสียง -aอะ ที่ทำหน้าที่เป็นสถานที่ รูปเอกพจน์และพหูพจน์
: [[ภาษาบาลีสำหรับผู้เริ่มต้น/บทที่ 8|'''บทที่ 8''']] - การผันคำนามเพศชายที่ลงท้ายด้วยเสียง -aอะ ที่ทำหน้าที่เป็นคำร้องเรียก รูปเอกพจน์และพหูพจน์, การผันคำนามเพศกลางที่ลงท้ายด้วยเสียง -aอะ
: [[ภาษาบาลีสำหรับผู้เริ่มต้น/บทที่ 9|'''บทที่ 9''']] - การสร้างคำนามจากกริยา
: [[ภาษาบาลีสำหรับผู้เริ่มต้น/บทที่ 10|'''บทที่ 10''']] - การผันคำกริยาเพื่อไม่ให้ระบุกาล
บรรทัดที่ 17:
: [[ภาษาบาลีสำหรับผู้เริ่มต้น/บทที่ 16|'''บทที่ 16''']] - การผันคำกริยาเพื่อบอกคำสั่ง
: [[ภาษาบาลีสำหรับผู้เริ่มต้น/บทที่ 17|'''บทที่ 17''']] - การผันคำกริยาเพื่อบอกกาลอดีต
: [[ภาษาบาลีสำหรับผู้เริ่มต้น/บทที่ 18|'''บทที่ 18''']] - การผันคำนามเพศหญิงที่ลงท้ายด้วยเสียง อา
: [[ภาษาบาลีสำหรับผู้เริ่มต้น/บทที่ 19|'''บทที่ 19''']] - การผันคำกริยาเพื่อบอกเหตุการณ์ที่เพิ่งเกิดขึ้น
: [[ภาษาบาลีสำหรับผู้เริ่มต้น/บทที่ 20|'''บทที่ 20''']] - การผันคำนามเพศหญิงที่ลงท้ายด้วยเสียง -iอิ และ อี
: [[ภาษาบาลีสำหรับผู้เริ่มต้น/บทที่ 21|'''บทที่ 21''']] - การผันคำกริยาเพื่อบอกเหตุการณ์ที่กำลังเกิดขึ้น ณ ปัจจุบัน (ภาคต่อ), การผันคำนามเพศหญิง
: [[ภาษาบาลีสำหรับผู้เริ่มต้น/บทที่ 22|'''บทที่ 22''']] - การผันคำกริยาเพื่อบอกความเป็นผู้ถูกกระทำในกาลอนาคต
: [[ภาษาบาลีสำหรับผู้เริ่มต้น/บทที่ 23|'''บทที่ 23''']] - การผันคำกริยาเพื่อบอกการไหว้วานหรือการบังคับ
: [[ภาษาบาลีสำหรับผู้เริ่มต้น/บทที่ 24|'''บทที่ 24''']] - การผันคำนามเพศหญิงที่ลงท้ายด้วยเสียง -uอุ
: [[ภาษาบาลีสำหรับผู้เริ่มต้น/บทที่ 25|'''บทที่ 25''']] - การผันคำนามเพศชายที่ลงท้ายด้วยเสียง -iอิ
: [[ภาษาบาลีสำหรับผู้เริ่มต้น/บทที่ 26|'''บทที่ 26''']] - การผันคำนามเพศชายที่ลงท้ายด้วยเสียง อี
: [[ภาษาบาลีสำหรับผู้เริ่มต้น/บทที่ 27|'''บทที่ 27''']] - การผันคำนามเพศชายที่ลงท้ายด้วยเสียง -uอุ และ อู
: [[ภาษาบาลีสำหรับผู้เริ่มต้น/บทที่ 28|'''บทที่ 28''']] - การผันคำนามของผู้กระทำกริยา และคำนามที่บ่งบอกความสัมพันธ์ทางเครือญาติ
: [[ภาษาบาลีสำหรับผู้เริ่มต้น/บทที่ 29|'''บทที่ 29''']] - การผันคำนามเพศกลางที่ลงท้ายด้วยเสียง -iอิ และ -uอุ
: [[ภาษาบาลีสำหรับผู้เริ่มต้น/บทที่ 30|'''บทที่ 30''']] - การผันคำคุณศัพท์ที่ลงท้ายด้วย -vantuวนฺตุ และ -mantuมนฺตุ
: [[ภาษาบาลีสำหรับผู้เริ่มต้น/บทที่ 31|'''บทที่ 31''']] - การผันคำสรรพนามบอกบุรุษ
: [[ภาษาบาลีสำหรับผู้เริ่มต้น/บทที่ 32|'''บทที่ 32''']] - การผันคำสรรพนามบอกบุรุษ สรรพนามบอกความสัมพันธ์ สรรพนามบอกระยะ และสรรพนามบอกคำถาม