ภาษาบาลีสำหรับผู้เริ่มต้น/รายการคำศัพท์

รายการคำกริยา

คำศัพท์	ความหมาย	บทที่
อาคจฺฉติ	มา	1
อาหรติ	นำมา	2
อารุหติ	ขึ้น, ปีนขึ้น	2
โอรุหติ	ลง	2
กสติ	ไถนา	1
ขณติ	ขุด	2
คจฺฉติ	ไป	1
ฉินฺทติ	ตัด	1
ธาวติ	วิ่ง	1
ปจติ	ทำอาหาร, หุง (ข้าว)	1
ปหรติ	ทุบ, ตี, โจมตี	2
ปสฺสติ	เห็น, มอง, ดู	1
ภาสติ	พูด	1
ภุญฺชติ	กิน	1
หรติ	ถือ, นำไป, หยิบไป	2
ยาจติ	ขอ	2
รกฺขติ	ปกป้อง	2
สยติ	นอน	1
วนฺทติ	บูชา, ไหว้, ทำความเคารพ	2
วิชฺฌติ	ยิง	2

รายการคำที่นอกเหนือจากคำกริยา

ช = เพศชาย

ญ = เพศหญิง

ก = เพศกลาง

คำศัพท์	ความหมาย	บทที่
อาวาฏ	ช. หลุม, บ่อ	2
โอทน	ช. ข้าวสวย	2
กสฺสก	ช. ชาวนา	1
กุกฺกุร	ช. หมา	2
กุมาร	ช. เด็กชาย	1
คาม	ช. หมู่บ้าน	2
จนฺท	ช. ดวงจันทร์	2
นร	ช. คน; ผู้ชาย	1
ปุตฺต	ช. ลูกชาย, บุตร	1
ปุริส	ช. ผู้ชาย	1
ตถาคต	ช. พระพุทธเจ้า	1
ธมฺม	ช. ธรรม, คำสอน; ความจริง	2
ปตฺต	ช. ถ้วย, ชาม, บาตร	2
ปพฺพต	ช. ภูเขา, บรรพต	2
พุทฺธ	ช. พระพุทธเจ้า	1
พฺราหฺมณ	ช. พราหมณ์	1
ภตฺต	ช. ข้าว	2
ภูปาล	ช. พระราชา, กษัตริย์	1
มนุสฺส	ช. มนุษย์	1
มาตุล	ช. ลุง	1
มิตฺต	ช. เพื่อน, มิตร	1
ยาจก	ช. ขอทาน, ยาจก	2
รุกฺข	ช. ต้นไม้	2
สหาย	ช. เพื่อน, สหาย	1
สหายก	ช. เพื่อน	1
สิคาล	ช. แจ็กคัล (หมาจิ้งจอกทอง)	2
สุคต	ช. พระพุทธเจ้า	1
สุนข	ช. หมา, สุนัข	2
สุริย	ช. ดวงอาทิตย์, สุริยะ	2
โสณ	ช. หมา	2
วาณิช	ช. พ่อค้า	1
วิหาร	ช. วิหาร, โบสถ์	2

สารบัญ

บทนำ - การอ่านออกเสียง

บทที่ 1 - การผันคำนามเพศชายที่ลงท้ายด้วยเสียง อะ ที่ทำหน้าที่เป็นผู้ทำ รูปเอกพจน์และพหูพจน์, การผันกริยากาลปัจจุบันสำหรับประธานบุรุษที่ 3 เอกพจน์และพหูพจน์

บทที่ 2 - การผันคำนามเพศชายที่ลงท้ายด้วยเสียง อะ ที่ทำหน้าที่เป็นกรรมตรง รูปเอกพจน์และพหูพจน์

บทที่ 3 - การผันคำนามเพศชายที่ลงท้ายด้วยเสียง อะ ที่ทำหน้าที่เป็นเครื่องทำ รูปเอกพจน์และพหูพจน์

บทที่ 4 - การผันคำนามเพศชายที่ลงท้ายด้วยเสียง อะ ที่ทำหน้าที่เป็นต้นกำเนิด รูปเอกพจน์และพหูพจน์

บทที่ 5 - การผันคำนามเพศชายที่ลงท้ายด้วยเสียง อะ ที่ทำหน้าที่เป็นกรรมรอง รูปเอกพจน์และพหูพจน์

บทที่ 6 - การผันคำนามเพศชายที่ลงท้ายด้วยเสียง อะ ที่ทำหน้าที่เป็นเจ้าของ รูปเอกพจน์และพหูพจน์

บทที่ 7 - การผันคำนามเพศชายที่ลงท้ายด้วยเสียง อะ ที่ทำหน้าที่เป็นสถานที่ รูปเอกพจน์และพหูพจน์

บทที่ 8 - การผันคำนามเพศชายที่ลงท้ายด้วยเสียง อะ ที่ทำหน้าที่เป็นคำร้องเรียก รูปเอกพจน์และพหูพจน์, การผันคำนามเพศกลางที่ลงท้ายด้วยเสียง อะ

บทที่ 9 - การสร้างคำนามจากกริยา

บทที่ 10 - การผันคำกริยาเพื่อไม่ให้ระบุกาล

บทที่ 11 - การผันคำกริยาเพื่อบอกเหตุการณ์ที่กำลังเกิดขึ้น ณ ปัจจุบัน, การผันคำนามเพศชายและเพศกลาง

บทที่ 12 - การผันคำกริยาในกาลปัจจุบัน และบอกความเป็นผู้กระทำ

บทที่ 13 - การผันคำกริยาในกาลปัจจุบัน และบอกความเป็นผู้กระทำ (ภาคต่อ)

บทที่ 14 - การผันคำกริยาเพื่อบอกกาลอนาคต

บทที่ 15 - การผันคำกริยาเพื่อบอกความเป็นไปได้และคำแนะนำ

บทที่ 16 - การผันคำกริยาเพื่อบอกคำสั่ง

บทที่ 17 - การผันคำกริยาเพื่อบอกกาลอดีต

บทที่ 18 - การผันคำนามเพศหญิงที่ลงท้ายด้วยเสียง อา

บทที่ 19 - การผันคำกริยาเพื่อบอกเหตุการณ์ที่เพิ่งเกิดขึ้น

บทที่ 20 - การผันคำนามเพศหญิงที่ลงท้ายด้วยเสียง อิ และ อี

บทที่ 21 - การผันคำกริยาเพื่อบอกเหตุการณ์ที่กำลังเกิดขึ้น ณ ปัจจุบัน (ภาคต่อ), การผันคำนามเพศหญิง

บทที่ 22 - การผันคำกริยาเพื่อบอกความเป็นผู้ถูกกระทำในกาลอนาคต

บทที่ 23 - การผันคำกริยาเพื่อบอกการไหว้วานหรือการบังคับ

บทที่ 24 - การผันคำนามเพศหญิงที่ลงท้ายด้วยเสียง อุ

บทที่ 25 - การผันคำนามเพศชายที่ลงท้ายด้วยเสียง อิ

บทที่ 26 - การผันคำนามเพศชายที่ลงท้ายด้วยเสียง อี

บทที่ 27 - การผันคำนามเพศชายที่ลงท้ายด้วยเสียง อุ และ อู

บทที่ 28 - การผันคำนามของผู้กระทำกริยา และคำนามที่บ่งบอกความสัมพันธ์ทางเครือญาติ

บทที่ 29 - การผันคำนามเพศกลางที่ลงท้ายด้วยเสียง อิ และ อุ

บทที่ 30 - การผันคำคุณศัพท์ที่ลงท้ายด้วย -วนฺตุ และ -มนฺตุ

บทที่ 31 - การผันคำสรรพนามบอกบุรุษ

บทที่ 32 - การผันคำสรรพนามบอกบุรุษ สรรพนามบอกความสัมพันธ์ สรรพนามบอกระยะ และสรรพนามบอกคำถาม

ภาคผนวก - รายการคำกริยาในภาษาบาลี, รายการคำที่นอกเหนือจากคำกริยาในภาษาบาลี