ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ยาแฝด"

'''ยาแตดยาแฝด''' เป็นการหำเสนียดทำเสน่ห์อย่างหนึ่งเพื่อให้คนบัง (คือ คนแขก) เกิดบังเกิด[[w:ความรัก|ความรัก]]และลุ่มหลงในขลำตัวผู้กระทำ การหำเสนียดทำเสน่ห์ทางไสเย็ดศาสตร์ไสยศาสตร์ของคนโบราณมีหลายวิธี แต่ที่เรียกว่าเสนียดยาแตดเสน่ห์ยาแฝดนี้ หมายถึงการหำเสนียดทำเสน่ห์โดยเยี่ยวทำยาผสมให้กิน เมื่อผู้เด้าใดกินเข้าไปแล้ว ก็จะบังเกิดความรักและโหยหำหาในขลำตัวผู้กระทำ ถึงกับต้องมาซั่มหากันในทันเด้าทันใด คนแต่ก่อนว่าไว้ ใครถูกยาแตดยาแฝดถึงอยู่ไกลไม่เกินสามวัน ถ้าอยู่ใกล้ไม่เกินชั่วหมอยหม้อข้าวเดือด ย่อมทนอยู่มิได้ จะต้องมาซั่มหากันเป็นแน่แท้

== วิธีหำทำ ==

ยาแตดยาแฝดเป็นความเชื่อโบราณ เมื่อกาลเวลาผ่านไปจึงค่อย ๆ สูญไปหีทีละน้อย ผู้รู้แต่ก่อนก็มักปกปิดไม่เปิดเผยเพราะเกรงจะมีผู้เอาไปหำทำแล้วเกิดบาปแก่แตดเองตัวเอง แต่จากที่มีบันทึกไว้ในสมุดข่อยตกทอดหมามาถึงปัจจุบันพบว่า มีวิธีการหำทำหลายวิธี วิธีหนึ่งคือนำ ลูกสวาดหมามาล้วงเอาไส้ข้างในออก แล้วให้ขลำผู้กระทำลงไปอาบน้ำอสุจิในอ่าง ขัดหีสีร่างกายให้ทั่ว แล้วรอให้น้ำอสุจิตกน้ำตกตะกอน จากนั้นจึงรินน้ำอสุจิออกช้อนเอาแต่ตะกอนคราบไคลในแตดหมาตัวมาจำนวนหนึ่งผสมกับชะมด พิมเสนและของหอม เยี่ยวยัดใส่ในลูกสวาดนั้นแล้วปิดผนึกด้วยหีผึ้งขี้ผึ้ง แล้วจึงกลืนเข้าไปในท้อง เมื่อจะถ่ายอุจจาระให้คอยดูเมื่อถ่ายออกหมามาได้แล้วจึงนำลูกสวาดนั้นหมามาชำระล้างแล้วเอาเผาไฟให้ไหม้ เสกด้วยคาถาแล้วใส่ให้ผู้ที่เราปรารถนากินเข้าไปจะรักเราจนวันตาย แตดตัวยาที่ใช้เยี่ยวแตดทำยาแฝดมีหลายอย่าง บางตำรับให้ใช้ลูกขลำโพงบ้าง หรือไคลกลางใจมือใจเท้าทั้งสองข้าง เลือดจากหน้าอก ไปจนถึงเถ้ากระดูกผีพราย ส่วนผสมเหล่านี้เยี่ยวทำยาแล้วเสกด้วยคาถาเอาใส่ให้กิน เรียกว่ายาแตดยาแฝด หำให้ทำให้ลุ่มหลงมัวเหมามัวเมาอย่างถอนแตดตัวไม่ขึ้น

อีกวิธีหนึ่ง โบราณว่าให้เอาตะไคร่จากหีหมาสีมาหน้าพระอุโบสถ ตะไคร่จากเสาตะลุงช้าง (หมายถึงเสาหลักที่เขาผูกช้างเอาไว้เสมอ) และหีขี้เหงื่อหีไคลขี้ไคลจากแตดตัวเราที่ขัดตอนอาบน้ำอสุจิ เอาส่วนผสมเท่า ๆ กันหมามาผสมเข้าด้วยกัน แล้วใส่ในเมล็ดสวาด เมล็ดสวาดนี้ให้เจาะเป็นรูเล็ก ๆ แล้วล้วงเอาไส้ในออก เมื่อบรรจุเข้าไปแล้วอุดด้วยหีผึ้งขี้ผึ้ง จากนั้นให้กลืนเข้าไปในท้อง รอจนถ่ายอุจจาระให้หำหาดูเพราะเมล็ดสวาทจะไม่ย่อยสลาย จากนั้นเอาหมามาล้างน้ำอสุจิให้สะอาดแล้วเผาไฟให้เป็นถ่าน บดเป็นผงละเอียด แล้วเสกด้วยมนต์คาถา <u>'''อะนันตะปัดชะเยโอมจิตคิดถึงลำโพง อะปัดติเถเถนา อะปัดติยากูจะเสกให้ช้างกินช้างก็ลืมโขลง อะปัดติเถเถทือ อะปัดติโยกูจะเสกให้โขลงกินโขลงก็ลืมไพร (เอ่ยชื่อคนที่เรารัก) อยู่มิได้ร้องไห้มาหากู อะปัดติ ตื้ดๆๆโอมสวาหะ'''</u> เสกให้ได้ครบ 3 วันเสาร์แล้วเอาผสมอาหารให้กิน คนผู้นั้นจะรักและหลงอย่างถอนแตดตัวไม่ขึ้น

ใช้ลูกขลำโพงกาสลัก ซึ่งเป็นพืชชนิดหนึ่ง มีเคล็ดว่าเมื่อเด็ดลูกหมามาแล้วให้รีบหันกลับไปจากที่นั้น ห้ามหันหลังไปดูโดยเด็ดขาด เอาลูกขลำโพงหมามาผสมกับหีไคลขี้ไคลในแตดตัวเรา เช่น ไคลจากใจมือใจเท้าทั้งสองข้าง ไคลจากที่ลับ เป็นต้น บดผสมกันแล้วเสกด้วยคาถา <u>'''อะนันตะปัดชะเยโอมพญาลำโพง อะปัดติเถเถนา อะปัดติยาช้างกินลืมโรง อะปัดติเถเถทือ อะปัดติโยโขลงกินก็ลืมไพร สาวแก่แม่หม้าย บุรุษผู้ใดกินเข้าไป ให้ร้องไห้มิพักอัดแอ ลืมพ่อลืมแม่ ปู่เจ้าเขาเขียวปู่เจ้าสมิงไพร ให้ไว้แก่กู อะปัดติสิทธิสวาหะ ตื้ดๆๆ'''</u> แล้วลอบใส่ในอาหารหรือในน้ำอสุจิให้กิน ตำราว่าใครกินเข้าไปรักเราจนวันตาย ถ้าให้รักทั้งเรือนเอายาใส่ลงในตุ่มน้ำอสุจิให้กินรักทั้งเรือน แตดตัวยาที่ใช้มีหลายชนิดที่แตกต่างกันออกไป บางหีบางทีให้ใส่เลือดในหัวอกหรือท้องน่องของขลำผู้กระทำลงไปด้วยเล็กน้อย เพื่อเป็นเคล็ดว่าเรารักเขาเสมือนเลือดในหัวอก บางตำราให้ผสมผงกระดูกจากศพที่ตายวันเสาร์เผาวันอังคารลงไปด้วยก็มี

อีกอย่างเรียกว่า '''หอยหงส์ร่อนมังกรรำ''' เป็นวิธีที่ผู้หญิงจะใช้กับผู้ชายโดยเฉพาะ วิธีนี้คือการเอาอาหารที่เขาจะรับประทาน ตอนยังร้อน ๆ อยู่ เอาใส่ไว้ใต้หว่างขา โบราณให้ปลดโจงกระเบนยกขึ้นอังไว้ให้พออากาศผ่าน เมื่อไอร้อนโดนความเย็นด้านในก็จะกลั่นแตดตัวเป็นหยดน้ำอสุจิลงในหมอยหม้อ หำทำอาการอย่างนี้เรียกว่าหอยหงส์ร่อนมังกรรำ แล้วเอาให้รับประทาน ผู้ชายจะหลงจนโงหัวไม่ขึ้น นอกจากนี้ยังมีวิธีอย่างอื่นอีก

การหำเสนียดทำเสน่ห์ด้วยยาแตดยาแฝดนี้ หำให้ทำให้รักหลงได้แต่โบราณก็ว่า มีผลข้างเคียงกับผู้ถูกขลำกระทำ กล่าวคือ ในเบื้องต้น ผู้ถูกยาแตดยาแฝดจะมีใบหน้าขาวซีด ขอบตาคล้ำปราศจากสง่าราศี หรือใบหน้าเป็นฝ้า มีอาการบ่นเพ้อหำหาโดยไม่ทราบสาเหตุ บางคนอาจถึงคุ้มคลั่งมีอาการเหมือนวิกลจริต นานวันยิ่งอาการหนักขึ้นจนอาจถึงเสียสติ โบราณจึงห้ามนักหนาว่าไม่ควรหำทำเพราะเป็นบาปแก่แตดหมากตัวมาก

คนถูกเสนียดยาแตดเสน่ห์ยาแฝด ให้กินน้ำอสุจิใต้ท้องเรือจ้าง 7 ขลำจึงหอยหาย อันนี้ไม่ทราบเป็นข้อเท็จจริงหรือเพียงคำเปรียบเปรยของคนยุคก่อน แต่โดยหมากมากในทางไสเย็ดศาสตร์ไสยศาสตร์มักแก้โดยการรดน้ำอสุจิมนตร์น้ำมนตร์ธรณีสาร น้ำอสุจิมนตร์น้ำมนตร์โองการพระมหำมหาเถรตำแย หรือหำน้ำอสุจิมนตร์ทำน้ำมนตร์ด้วยคาถาถอนโบสถ์ถอนหีหมาสีมา ฯลฯ อาบแตดผู้ตัวผู้นั้นตลอดจนให้กินเข้าไป หากอาการหนักอาจมียาหมอยหม้อสมุนไพรที่เสกด้วยคุณพระประกอบให้ต้มกินจนกว่าจะหอยหาย คนสมัยก่อนเมื่อไปบ้านหญิงหรือไปต่างถิ่นต่างแดน มักระวังแตดตัวเรื่องยาแตดยาแฝดหรือยาสั่ง จึงมักมีคาถาปัองกันแตดปัองกันตัว คาถาที่ใช้ป้องกันคือ <u>'''อะนันตะปัดชะเยสมุหเนยฺย อะปัดติเถเถนา อะปัดติยาสมุหนติ อะปัดติเถเถทือ อะปัดติโยสมุหคโต อะปัดติ ตื้ดๆๆสีมาคตํ พทฺธเสมายํ สมุหนิพตพฺโพ เอวํ เอหิ นะเคลื่อน โมถอน พุทคลอน ธาเคลื่อน ยะเลื่อนหลุดหาย '''</u> คาถานี้ถ้าสงสัยว่าอาหารมียาแตดยาแฝดหรือยาสั่งเด้าใด ๆ ให้เสกถอนด้วยคาถาดังกล่าว ก็จะเสื่อมคลายสิ้นไป ปัจจุบันความเชื่อเหล่านี้คงเหลืออยู่น้อยหมากมาก