ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ตำราอาหาร:ขนมจีน"

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
AanonWB (คุย | ส่วนร่วม)
เพิ่มหมวดหมู่
AanonWB (คุย | ส่วนร่วม)
ไม่มีความย่อการแก้ไข
บรรทัดที่ 16:
:::นำแป้งข้าวเจ้ามาผสมกัน แต่ไม่ต้องหมัก แล้วจึงนำมานวดในเครื่องนวดแป้ง
 
หลังจากนวดแป้งแล้วจะเทแป้งใส่กระบอกทองเหลือง มีรูเจาะไว้ที่ปลายด้านหนึ่ง เมื่อกดแป้งเข้าไปในกระบอก เส้นขนมจีนก็จะไหลออกจากปลายกระบอก เป็นเส้นกลมขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ 1 - 1.5 [[มิลลิเมตร]] เมื่อได้เส้นแล้วก็ทำต้มในน้ำร้อนเดือดเพื่อทำความสะอาด แล้วนำมาราดด้วยน้ำสะอาดอีกทีหนึ่ง เส้นขนมจีนที่ได้ จะจัดเรียงเอาไว้เป็นกลุ่ม ๆ ขนาดประมาณ 1 ฝ่ามือ บางถิ่นเรียก จับ หรือ หัว เมื่อเรียงในจานสำหรับรับประทาน จะใส่ประมาณ 3-4 จับ
=== น้ำยา ===
{{โครงส่วน}}
== ขนมจีนในแต่ละถิ่นของประเทศไทย ==
=== ภาคกลาง ===
[[ไฟล์:Khanom Jeen Nam Yaa.jpg|thumb|200px|ขนมจีนน้ำยา]]
นิยมรับประทานกับน้ำพริก น้ำยาและแกงเผ็ดชนิดต่าง ๆ น้ำยาของภาคกลาง นิยมกินกับ[[น้ำยากะทิ]] เน้น[[กระชาย]]เป็นส่วนผสมหลัก ส่วนน้ำพริกเป็นขนมจีนแบบชาววัง ปนด้วย[[ถั่วเขียว]] [[ถั่วลิสง]] รับประทานกับเครื่องเคียงทั้งผักสด ผักลวก และผักชุบแป้งทอด ขนมจีนซาวน้ำ เป็นขนมจีนที่นิยมในช่วงสงกรานต์ รับประทานกับ[[สับปะรด]][[ขิง]] [[พริกขี้หนู]] กระเทียม [[มะนาว]] ราดด้วยหัวกะทิเคี่ยว ทางสมุทรสงครามและเพชรบุรีจะปรุงรสหวานด้วยน้ำตาลมะพร้าว
 
=== ภาคเหนือ ===
เรียกว่า ขนมเส้น หรือข้าวเส้น หรือข้าวหนมเส้น รับประทานร่วมกับ[[น้ำเงี้ยว|น้ำเงี้ยวหรือน้ำงิ้ว]]ที่มีเกสรดอก[[งิ้ว (พืช)|งิ้วป่า]]เป็นองค์ประกอบสำคัญ หรือรับประทานกับ[[แคบหมู]]และข้าวกั้นจิ๊น (ข้าวเงี้ยว, จิ๊นส้มเงี้ยว) เป็นเครื่องเคียง
 
=== ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ===
เรียกว่า ข้าวปุ้น อีสานใต้เรียกว่า นมปั่นเจ๊าะ คล้ายกับกัมพูชา นิยมรับประทานกับน้ำยาใส่[[ปลาร้า]] ใส่กระชายเหมือนน้ำยาภาคกลาง และข้าวปุ้นน้ำแจ่วที่กินขนมจีนกับน้ำต้มกระดูก ปรุงรสด้วย[[น้ำปลาร้า]] ไม่ใส่เนื้อปลา และนำขนมจีนมาทำ[[ส้มตำ]]เรียกตำซั่ว
 
=== ภาคใต้ ===
เรียกว่า โหน้มจีน รับประทานกับผักเหนาะชนิดต่าง ๆ หรืออาหารชนิดอื่น เช่น [[ห่อหมก]] [[ปาท่องโก๋]] ชาร้อน [[กาแฟ]]ร้อน [[ทอดมัน]]ปลากราย หรือ[[ข้าวยำ]] น้ำยาทางภาคใต้ใส่[[ขมิ้น]]ไม่ใส่กระชายเหมือนภาคกลาง ถ้ารับประทานคู่กับแกงจะเป็นแกง[[ไตปลา]]
 
== ขนมจีนนานาชาติ ==
* เวียดนาม มีเส้นคล้ายขนมจีนเรียกบุ๋น นิยมรับประทานกับน้ำซุปหมูและเนื้อ
* ลาว (เรียกว่า) ข้าวปุ้น นิยมรับประทานกับน้ำยาปลาหรือน้ำยาเป็ด หรือน้ำยาผสมเลือดหมู เรียกว่า [[น้ำแจ๋ว]]
* กัมพูชา เรียกว่า นมปันเจ๊าะ นิยมรับประทานกับน้ำยาปลาร้า
 
== การรับประทาน ==
สำหรับรสนิยมการรับประทานของชาวไทย มีดังนี้
 
เมื่อเรียงจับขนมจีนลงในจับแล้ว ผู้รับประทานจะราดน้ำยาลงไปบนเส้นขนมจีนให้ทั่ว น้ำยาขนมจีนนั้น มีลักษณะคล้ายน้ำแกง ไม่เหลวจนเกินไป ใช้ราดไปบนเส้นขนมจีนในจาน แต่ละท้องถิ่นจะมีน้ำยาแตกต่างกัน เช่น น้ำยากะทิ [[น้ำยาป่า]] น้ำพริก แกงกะทิต่าง ๆ เช่น [[แกงเขียวหวาน]] น้ำเงี้ยว [[แกงไตปลา]] ซาวน้ำ สำหรับเด็กก็ยังมี น้ำยาหวานที่ไม่มีรสเผ็ดและมีส่วนผสมของถั่ว เป็นต้น ใช้ช้อนตัดเส้นขนมจีนให้มีความยาวพอดีคำ แล้วคลุกเคล้าให้เข้ากับน้ำยา บางท่านนิยมรับประทานขนมจีนกับ[[น้ำปลา]] นอกจากน้ำยาแล้ว ยังมีเครื่องเคียงเป็นผักสดและผักดอง ตามรสนิยมในแต่ละท้องถิ่น เครื่องเคียงประเภททอด เช่น ทอดมัน ดอกไม้ทอด หรืออื่น ๆ ตามแต่ความชอบและความนิยมในแต่ละภาค
 
== แหล่งข้อมูลอื่น ==
{{วิกิพจนานุกรม}}
{{วิกิพีเดีย|ขนมจีน (อาหารไทย)}}
 
[[หมวดหมู่:ขนมไทย]]