ภาษาอังกฤษ/ไวยากรณ์

บทนี้ว่าด้วยไวยากรณ์ภาษาอังกฤษ (English grammar) ซึ่งว่าด้วยหน้าที่ของคำ (parts of speech) ประโยค และวากยสัมพันธ์ (syntax)

อารัมภบท

การศึกษาภาษาอย่างเหมาะสมเป็นสาขาวิชาแห่งปัญญาขั้นสูงสุด หากฉันยกเว้นการอภิปรายเกี่ยวกับกิตติคุณโดยเปรียบเทียบของนิกายโรมันคาทอลิกและโปรเตสแตนต์เสียแล้ว ไวยากรณ์ภาษาอังกฤษเป็นสาขาวิชาที่สำคัญที่สุดในวัยเด็กของฉัน—จอห์น ทินดอล

ไวยากรณ์ภาษาอังกฤษอาจสรุปได้ดังนี้

1. เป็นการบอกกฎวิธีใช้คำ
2. เป็นบันทึกการใช้คำที่ควรยึดถือปฏิบัติ
3. ว่าด้วยแบบรูป (form) ของภาษา
4. ภาษาอังกฤษพิจารณาจากสภาพและการใช้คำในประโยค

บางประโยคที่ยกตัวอย่างมาตัดมาจากวรรณคดีภาษาอังกฤษสมัยใหม่ "มาตรฐาน" หรือหลังศตวรรษที่ 18 เป็นต้นมา ภาษาอังกฤษในวรรณคดี (literary English) ถือเป็นรากฐานของไวยากรณ์ภาษาอังกฤษ

อาจมีคำและวลีจากภาษาอังกฤษพูดหรือภาษาปาก (spoken หรือ colloquial English) อันเป็นการสนทนาตามปกติที่ยังไม่มีการศึกษาในหมู่ปัญญาชน

วากยสัมพันธ์บางอย่างอาจเคยถูกต้องหรือเป็นมาตรฐานมาก่อน แต่ปัจจุบันเป็นไวยากรณ์เลวแล้ว ซึ่งเรียกว่าเป็นภาษาอังกฤษไร้รสนิยม (vulgar English) คือภาษาของผู้ไม่มีการศึกษาและคนเขลา

สารบัญ

• หน้าที่ของคำ (Parts of Speech)

  คำนาม, คำนำหน้านาม, คำสรรพนาม, คำคุณศัพท์, คำกริยา, Verbals, คำวิเศษณ์, คำบุพบท สันธาน และอุทาน

• กาล (Tense)
• ประโยค (Sentence)

  ประโยคความเดียว, ประโยคความรวม, ประโยคความซ้อน

• เครื่องหมายวรรคตอน (Punctuation)
• วากยสัมพันธ์ (Syntax)
• อักขระวิธี (Orthography)

ประโยค

Sentence ~ ประโยค หมายถึง คำหรือกลุ่มคำที่พูดหรือเขียนออกไปแล้วมีความสมบูรณ์ เนื้อความชัดเจน ฟังเข้าใจได้ แล้วประโยคจะต้องมีอะไรบ้างเพื่อที่จะสมบูรณ์ ดังนั้น จึงต้องกล่าวถึงส่วนประกอบของประโยค ซึ่งแยกได้ดังนี้

	ภาคประธาน	+	ภาคแสดง
รูปแบบที่ 1	ประธาน	+	กริยา
	Birds		fly.
	นก		บิน
รูปแบบที่ 2	ประธาน	+	กริยา	+	กรรม
	The poor		need		food and clothes.
	คนยากจน		ต้องการ		อาหารและเสื้อผ้า
รูปแบบที่ 3	ประธาน	+	กริยา	+	กรรม	+	ส่วนเติมเต็ม
	I		saw		him		reading a book.
	ฉัน		เห็น		เขา		กำลังอ่านหนังสืออยู่

ประโยคอาจมีเฉพาะแต่ภาคแสดงก็ได้ โดยละภาคประธานเอาไว้ในฐานที่เข้าใจ ส่วนมากใช้กับประโยคคำสั่ง เช่น (You) Sit down, please. ~ กรุณานั่งลงได้

เมื่อประโยคต้องประกอบด้วยประธานและกริยา แล้วอะไรที่จะมาเป็นประธานและกริยาได้ ซึ่งจะได้อธิบายในหัวข้อต่อไปนี้

ประธาน

คำที่จะมาเป็นประธาน (Subject) ในประโยคได้นั้น ได้แก่ คำ 7 จำพวก ได้แก่

1. คำนามทุกชนิด
2. คำสรรพนามทุกบุรุษ
3. คำคุณศัพท์ที่นำมาใช้อย่างคำนาม
4. กริยาสภาวะมาลา (Infinitive โครงสร้าง To + Verb) เช่น To walk, To give, To read
5. กริยานาม (Gerund หรือ Verbal noun โครงสร้าง Verb 1 เติม ing) เช่น Walking, Drinking, Reading
6. วลี (Phrase) ทุกชนิด
7. ประโยค (Clause)

กริยา

รายละเอียดเพิ่มเติมดูที่ คำกริยา

ส่วนของกริยาในประโยคนั้นจะแบ่งออกเป็น 2 ชนิด ได้แก่

1. Transitive Verb ~ สกรรมกริยา คือ คำกริยาที่ต้องมีกรรมมารองรับ จึงทำให้เนื้อความของกริยานั้นสมบูรณ์ ชัดเจนขึ้น
2. Intransitive Verb ~ อกรรมกริยา คือ คำกริยาที่มีเนื้อความสมบูรณ์อยู่แล้ว ทำให้ไม่ต้องมีกรรมมารับเหมือนสกรรมกริยา

กรรม

จากที่กล่าวมาแล้วว่า สกรรมกริยา เป็นคำกริยาที่ต้องมีกรรม (Object) มารองรับ พูดถึงกรรมแล้ว อะไรบ้างที่จะมาเป็นกรรมของสกรรมกริยาได้ คำที่จะมาเป็นกรรมได้นั้น ได้แก่ คำทั้ง 7 จำพวก เหมือนกันกับประธาน ได้แก่

1. คำนามทุกชนิด
2. คำสรรพนามทุกบุรุษ
3. คำคุณศัพท์ที่ใช้อย่างคำนาม
4. Infinitive (โครงสร้าง To + Verb)
5. Gerund (โครงสร้าง Verb 1 เติม ing)
6. วลี (Phrase) ทุกชนิด
7. ประโยค (Clause)

ส่วนเติมเต็ม

สกรรมกริยาบางตัว เมื่อมีกรรมมารับแล้วแต่ก็ยังฟังดูเนื้อความยังไม่สมบูรณ์ จึงต้องมี Complement ~ ส่วนเติมเต็ม ซึ่งหมายถึง คำหรือกลุ่มคำหลังคำกริยา ที่ทำให้ประโยคมีความหมายสมบูรณ์ขึ้น เช่น

The people in this country made him king. ~ ประชาชนในประเทศนี้ตั้งให้เขาเป็นพระราชา

(King เป็นคำนาม ทำหน้าที่ขยาย him จึงเป็นส่วนเติมเต็ม)

คำที่จะมาเป็นส่วนเติมเต็มได้นั้น ได้แก่ คำคุณศัพท์, คำนาม, Participle, Infinitive